Спроба помсты прывяла да судзімасці: жыхарку Гомеля асудзілі за ілжывае абвінавачанне айчыма ў цяжкім злачынстве. Заява, напісаная праз канфлікт у сям'і, вылілася ў год абмежавання волі. Пра гэтую гісторыю «Люстэрка» даведалася з банка судовых рашэнняў.
Жыхарка Гомеля напісала заяву ў Следчы камітэт, абвінаваціўшы свайго айчыма ў асабліва цяжкім злачынстве — гвалтоўных дзеяннях сэксуальнага характару. Яна сцвярджала, што гэта нібыта адбывалася з моманту, калі ёй споўнілася 14 гадоў. Следчы камітэт пачаў праверку — гэта запатрабавала прыцягнення рэсурсаў: следчых, экспертаў і часу. Праверка ўключала допыты, аналіз фактаў і сведчанняў.
Падчас расследавання стала ясна, што ніякіх злачынстваў не было, а гісторыя дзяўчыны — выдумка. Пазней яна прызналася, што яе заява была прадыктаваная жаданнем адпомсціць айчыму праз канфлікт з маці.
Следчы камітэт вынес рашэнне пра адмову ў завядзенні крымінальнай справы супраць айчыма, бо ён не здзяйсняў злачынства. Але дзеянні дзяўчыны сталі падставай для завядзення крымінальнай справы супраць яе самой. Яе абвінавацілі па ч. 2 арт. 400 (Загадзя ілжывы данос пра цяжкае ці асабліва цяжкае злачынства) КК Беларусі.
Суд выявіў, што яна наўмысна падала ілжывую інфармацыю пра цяжкае злачынства, што магло прывесці да несправядлівага пакарання для яе айчыма. Гэта расцанілі як сур’ёзнае злачынства.
Дзяўчына на судзе цалкам прызнала сваю віну. Яна раскаялася ў зробленым і патлумачыла свае дзеянні эмоцыямі і жаданнем адпомсціць.
Суд улічыў, што абвінавачаная раней не мела судзімасцяў, працавала, мела пастаяннае месца жыхарства, хранічнае захворванне, якое патрабуе назірання медыкаў, і станоўчыя характарыстыкі. Яе раскаянне таксама змякчыла яе віну.
Яе асудзілі на год абмежавання волі. Гэта значыць, што яна застанецца дома, але будзе знаходзіцца пад кантролем крымінальна-выканаўчай інспекцыі і павінная будзе выконваць пэўныя правілы.